Η παρούσα εργασία εντοπίζει και καταγράφει τα λάθη και τις ανακρίβειες στην αναπαράσταση των ουράνιων σωμάτων σε παραμύθια. Επίσης, παρουσιάζει τις εναλλακτικές ιδέες που μπορεί να δημιουργηθούν στα παιδιά, ως αποτέλεσμα αυτών των ανακριβειών και λαθών. Με την ποιοτική ανάλυση περιεχομένου εξετάστηκαν τα κείμενα 55 κλασσικών παραμυθιών με συγγραφείς τους Andersen, Perrault, και αδερφούς Grimm. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως η Σελήνη, ο Ήλιος, και τα Αστέρια δεν αναπαρίστανται με βάση το επιστημονικό πρότυπο. Τέλος, παρουσιάζονται τα κοινά χαρακτηριστικά των λαθών και ανακριβειών καθώς και τρόποι χρήσης αυτών των παραμυθιών στη διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών.