Τα τελευταία χρόνια, έχει αυξηθεί ο αριθμός των μαθητών/τριών με ΔΑΦ, που φοιτούν στις τάξεις του γενικού σχολείου. Οι πειραματικές μελέτες διεθνώς συγκλίνουν στο ότι τα παιδιά με ΔΑΦ και αναπτυγμένη γλωσσική ικανότητα, όχι μόνο μπορούν να κατανοήσουν τις Φ.Ε., αλλά έχουν και καλή επίδοση. Οι αντίστοιχες έρευνες στην Ελλάδα είναι περιορισμένες.  Η παρούσα μελέτη επικεντρώνεται στην παρατήρηση  και  καταγραφή πληροφοριών για τον τρόπο που ένας μαθητής με ΔΑΦ, της Β τάξης του Δημοτικού, αντιλαμβάνεται έννοιες των Φ.Ε. όπως αυτές παρουσιάζονται από το Α.Π. και το σχολικό εγχειρίδιο. Προσδιορίζει ποιες έννοιες είναι κατανοητές, ποιες χρειάζονται «διαφοροποίηση» και  ποιο διδακτικό προϊόν μπορεί να τον βοηθήσει στην επίτευξη των μαθησιακών στόχων.